Rrrrrrrrio!

In plaats van hel, zag ik nu door mijn vliegtuigraampje Jezus voorbij suizen met twee opengeslagen armen die zeggen 'welkom in het paradijs'.
Hij heeft geen ongelijk, Rio is prachtig.
Ik heb een fiets gehuurd van een ogenschijnlijk dakloze en ben langs de copacabana en impana gaan fietsen. Het zand is wit, de zee is azuurblauw, er hangen kokosnoten aan de palmbomen en oh mijn god, er lopen duizende Braziliaanse billen, hopeloos bijeengehouden door een minuscuul slipje trots te paraderen op de boulevard. (sorry, geen foto want het merendeel werd door een waakzame gorilla (Braziliaanse mannen) begelijd). Je kan je dan ook wel voorstellen dat ik intens gelukkig was vandaag.
Het hostel hier is alleen wel wat minder leuk en schoon als je vorige.
Het is tot het dak toe gevult met Duitsers (de gene die mij goed kennen weten hoe ik me hierbij voel) en er zijn muggen. Maargoed, toen ik eenmaal op het strand lag deed dat er niet meer toe.
Inmiddels ben ik bijna een week van huis en is het tijd voor een beetje zelfrefelctie. Ik kan jullie bij deze mededelen dat er achter ben gekomen dat ik een belabberd richtingsgevoel heb en een volkome zon-intollerantie huid. Voor de toekomst dus geen glansrijke cariëre als zonnebankmedewerkster of gids.
Gelukkig heb ik nog wel een goede glimlach waardoor de mensen vanzelf naar me toe lopen om me de weg te wijzen en zit er ergens in mijn backpack ook nog een t-shirt met lange mouwen.
Wie weet dat ik vanavond mij gemoedstoestand ga vieren met een feestje...

Ciao bonita's & macho's.
xxxxx